De wildgroei van het aantal windmolens en hun stijgende hoogte maken dat vooral de kleine luchtvaart meer en meer wordt geconfronteerd met de impact van de windmolens op gebied van vliegveiligheid. Vooral helikopters die missies uitvoeren op lage hoogte hebben hiermee dikwijls te maken.
EASA (Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart van de Europese Unie) heeft nu een studie gepubliceerd over de impact van windturbines op de luchtvaartveiligheid. Het eindrapport beoordeelde de veiligheidsrisico's van windturbines in de buurt van vliegvelden, helihavens en luchtroutes, en de effectiviteit van de bestaande maatregelen, en stelt verbeteringen in de regelgeving voor op het gebied van de detectie, verlichting en markering van windturbines.
Uit de studie bleek dat door het gebrek aan een duidelijk Europees regelgevingskader de bevoegde nationale autoriteiten verschillende oplossingen hebben ingezet. Dit heeft geresulteerd in een grote verscheidenheid onder de lidstaten over de manier waarop windturbines worden verlicht en gemarkeerd.
Om deze risico’s vanuit Europees perspectief beter te beperken, beveelt het rapport aan om het volgende te introduceren:
- een beveiligingsconcept dat het proces, de verantwoordelijkheden en de criteria voor bevoegde autoriteiten en exploitanten van luchtvaartterreinen specificeert;
- een beter proces voor het beheer van obstakelgegevens en duidelijke eisen aan obstakelgegevens;
- en een verbeterd regelgevingskader dat de risico's van windturbines aanpakt wat betreft de bescherming van de omgeving van het luchtvaartterrein, wanneer windturbines in de buurt van het luchtvaartterrein worden geplaatst.
De studie evalueerde de huidige mitigaties, bijvoorbeeld de wettelijke bepalingen inzake de bescherming van luchtvaartterreinen tegen de gevolgen van windturbines, en stelde vast dat:
- de belangrijkste risico's houden verband met de 'algemene luchtvaartvlucht' die veelal op lage hoogte en onder zichtvliegregels (VFR) wordt uitgevoerd;
- de meeste kleinere luchtvaartterreinen die worden gebruikt door vliegtuigen en helikopters voor de algemene luchtvaart die op lage hoogte onder VFR vliegen, zijn onderworpen aan nationale veiligheidseisen en zijn vrijgesteld van het toepassingsgebied van de EU-veiligheidsvoorschriften voor luchtvaartterreinen;
- de lidstaten verschillende oplossingen hebben geïmplementeerd met betrekking tot de verlichting en markering van windturbines;
- het proces van obstakelgegevensbeheer, als basis voor verschillende mitigatiemaatregelen, vormt een aanzienlijk risico;
- de cumulatieve risico's veroorzaakt door windturbines houden niet alleen verband met de hoogte van windturbines, maar ook met andere effecten van windturbines, zoals benedenwindse turbulenties.
Het onderzoek, in opdracht van EASA, werd in 2023 uitgevoerd en het eindrapport werd intussen vrijgegeven en is hier lezen.