Bezig met laden...

Logboek

Helikopters en windmolens: een verplicht risico

Helikopters en windmolens: een verplicht risico

De snelle groei van het aantal offshore windmolenparken, met name aan de noordelijke Europese kusten grenzend aan het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en Duitsland, versterkt de behoefte aan meer helikopters om turbine ingenieurs en andere ondersteunend personeel te "vervoeren".

De afstand van de kustlijn is gestaag groter en de windmolenparken bevinden zich verder offshore. Terwijl de offshore olie- en gas-sector volwassen is geworden door de vele jaren ervaring moet de windenergie nog veel lessen trekken en moeten ervaren helikopter professionals met de nodige voorzichtigheid nieuwe technieken aanleren.

Peter Lloyd, global head bij Siemens hernieuwbare energie, een van de bedrijven die actief zijn bij het ontwerpen en leveren van windturbines, zei: "Deze industrie speelt in een gevaarlijk gebied en we moeten ons daartegen wapenen."

Hij was een van de helikopterspecialisten op de Offshore Wind Conference, georganiseerd door Haymarket, vorige week in Londen.

Lloyd, een ex-chef-staf met de Britse Royal Air Force Search en Rescue (SAR), is zich terdege bewust van de gevaren van het uitvoeren van operaties met een helikopter in dergelijke gevaarlijke omgeving. Maar zowel luchtvaart- als maritieme operaties die worden uitgevoerd ter ondersteuning van offshore windparken zullen geconfronteerd worden met de eigen specifieke moeilijkheden en gevaren.

De kosten van een windturbine die stilligt is ongeveer 15.000 pond (ongeveer $23,500) per dag volgens Graham Robb, helikopter superintendent bij DONG Energy windenergie. In gebieden zoals de Noordzee, waar de weersomstandigheden slecht kunnen zijn voor lange periodes, vooral tijdens de wintermaanden, kan dit snel leiden tot een aanzienlijk verlies van inkomsten in een korte periode van tijd.

Volgens cijfers van Robb waren tijdens de periode oktober t/m maart 2011-2012, offshore windturbines in sommige gebieden van de Noordzee niet toegankelijk voor 49 procent van de tijd waren. Hoewel toegang tijdens de zomer verbeterde, betekende dit dat in het totaal de turbines niet bereikbaar waren over zee voor een derde van het jaar. In December 2011 was een van de windparken Reef slechts toegankelijk per schip voor twee dagen. Het potentieel om de toegankelijkheid via de lucht te verbeteren is dus aanzienlijk en de economische waarde enorm.

De algemene consensus in de offshore windenergie sector is dat steun aan de windfarms best wordt uitgevoerd door een mix van maritieme vaartuigen en helikopter hoist operaties. Robb zei dat de beslissende factor over de keuze van vervoersmiddel afhankelijk was van golfhoogte rond de windturbines.

Terwijl maritiem transport van ingenieurs en apparatuur goedkoper is, wordt de fysieke landing op de windturbines beperkt door grillen van de zee en de golfhoogte. Ook is er de bijkomende factor dat de bemanningen bij zware zee sneller zeeziek worden door de lange transit tijden in de boten. Met helikopters naar de windturbines vliegen is aanzienlijk sneller dan een boottocht, er is minder kans van luchtziekte en winching bewegingen kunnen worden uitgevoerd in vrij winderige omstandigheden.

Helikopters hebben natuurlijk ook hun beperkingen. Omstandigheden die een belemmering vormen voor hun activiteiten zijn bijvoorbeeld wanneer de zichtbaarheid beperkt is tot minder dan 3 km, wanneer de wolkenbasis minder dan 600 voet is, of wanneer de wind boven 60 knopen stijgt. Ook de kosten zijn behoorlijk hoger.

Bernd Brucherseifer, managing director van HTM (München, Duitsland) zei dat zijn bedrijf reeds in 2009 zijn eerste windfarm support contract voor de Alpha Venus offshore wind farm ondertekende. Nadien zijn een aantal succesvolle contracten gevolgd, resulterend in een vermeerdering van het aantal helikopters die HTM ter ondersteuning van offshore windparken inzet (nu zo'n 16 stuks). Met één van de contracten, naar het globale Tech 1 veld, is de afstand van de wal 72 km.

Brucherseifer verklaarde dat exploitanten meerdere factoren overwegen bij het kiezen van een helikopter voor offshore wind farm operaties:

  • prestaties met één engine uitgevallen (OEI);
  • rotordiameter (zeer belangrijk);
  • downwash, beperkingen van het type;
  • inspectie niveau;
  • tijd tussen technisch onderhoud (varieert tussen 25 en 100 uur)

De rotordiameter is de belangrijke factor in de selectie van het helikopter type. De rotor straal van sommige helikopters kan te dicht komen bij de lijn van de windturbine-blade ten opzichte van de plaats van het onderhoudsplatform en zodoende te gevaarlijk zijn bij het winchen.

De windenergie-techniek staat nog in zijn kinderschoenen en de ervaring om de technici met helikopters op de onderhoudsplatformen van deze windmolens te krijgen ook; hopelijk kunnen we deze ervaring snel aanscherpen zonder dat er ongevallen gebeuren.

Video:
Video afspelen...

0 Reactie(s)

Laat reactie achter....

Uw email adres zal niet gepupliceerd worden, u dient enkel uw reactie te valideren. Verplichte velden worden aangeduid met *